نقد و بررسی ترک منو نتروس از عرفان و حصین

این اثر نوعی اعتراض به سیاست های دولت ایران در برابر موسیقی های زیر زمینی می باشد . البته در کورس کار این مفهوم بسیار

قابل لمس تر می باشد تا ورس عرفان که گنگ را چاشنی آن کرده و می توان ورس اول عرفان را کاملا گنگ دانست چون هیچ بن مایه

ای از اعتراضی که در کورس کار نهفته است را با خود یدک نمی کشد.

ورس حصین :

متفاوت از ورس عرفان شروع می شود و به نوعی پرسش پاسخ میان بازجو و متهم است که تصویرسازی خوبی را به ذهن مخاطب

تحمیل می کند و کاملا می توان گفت فضای تخریب رسانه ای نسبت به هنر زیرزمینی را به نمایش می گذارد و گویا هنوز از ترکش های

برنامه پوچ شوک دلخور است اما به تقاطع آزادی کارگر اشاره می کند . می توان گفت حصین یکی از راه های رسیدن به آزادی را جنبش

های کارگری می داند و این بر ما پوشیده نیست که قشر وسیعی از آرتیست های رپ و سبک های زیر زمینی را کارگران تشکیل می

دهند .

ورس سوم :

این بخش از اثر از فضای اعتراض به برخورد دولت و حکومت با هنرهای زیرزمینی جدا شده و وارد همان داستان شبیه به ترک “بازم کلان

” از پیشرو و هیچکس می شود اما با “راس میگی داشم یادم نبود رپ کردن جرمه” شروع این ورس، در تناقض است . چون به مخاطب

طوری القا می کنند گویا روی پیشانی این دو آرتیست عزیز نوشته شده رپر که توسط ایست بازرسی مورد بازجویی قرار بگیرند. عرفان در

قسمتی از کنایه ای استفاده می کند که حکومت ها نمی توانند هنر رپ را خفه کنند و با “تلفات میدن” اشاره به تداوم اعتراض های

شدیدتر در برابر محدودیت ها و سرکوب های بیشتر می کند .

در انتها محتوای اثر را می توان گنگ و اعتراضی دانست اما در نهایت نمی توان گفت گنگ چاشنی این اثر بوده است ، بلکه این اعتراض

بوده که چاشنی اثر می باشد چرا که ورس سوم , هم ظاهر دیس را دارد هم گنگ و هم اعتراض . باید اضافه کرد از لحاظ ظاهر می توان

این اثر را بین آثار اعتراضی این دو آرتیست دسته بندی کرد .

اولین نکته مثبت و قابل توجهی که در این اثر دیده می شود همکاری و اتحادی است که در تولید و اجرای اثر انجام شده است . در تولید

سعی شده مسئولیت ها تقسیم شود . آهنگسازی توسط اعضای پایدار و میکس و مستنریگ توسط کاغذ رکورد انجام شده ، در بخش

ها و پارتیشن های مختلف موزیک ( اینترو ، کروس ، ورس ها و اوترو ) از هر دو وکال استفاده شده تا همکاری بین این دو رپر قدیمی و

پرطرفدار ، بیشتر از موزیک هایی که همکاری و فیچرینگ در آن انجام می گیرد ، مورد توجه قرار گیرد. ورس سه را هردو باهم اجرا کردند و

تصویرسازی ای شبیه به ترک “بازم کلان” را برای مخاطب تداعی نمودند .

به دلیل متفاوت بودن جنس صدا و استایل شاهد ترکیب خوبی از این دو رپر بودیم . ورس اول را عرفان به خوبی شروع کرد و با قافیه های

چند سیلابی در بخش چیدمان رایم با اینکه نقص هایی در آنها دیده می شد ، به خوبی عمل کرد و در کل تغییر ریتم محسوسی نداشت

ولی در 2 بیت نهایی با چینش قافیه متفاوت ، ریتم جدیدی را اجرا کرد و ورس را با پایانی جذاب برای مخاطبین به اتمام رساند .

ورس حصین در زمینه فلو سطح پایین تری نسبت به ورس اول داشت ( درکل ورس های اخیر حصین فلوی مطلوبی نداشته است ! ) و از

قافیه های پر نقصی استفاده کرد و تغییر ریتمی نیز در اجرای خود نداشت . در ورس آخر اجرای بهتری از حصین شاهد بودیم و عرفان نیز

در همان سطح ورس اول ظاهر شد .

در کل با توجه به موضوع و اهمیت اثر شاهد فرم تقریبا خوبی در این اثر بودیم که بیشترین بار آن بر دوش عرفان بود و حصین بیشتر با

استفاده از سلاح “جنس صدا و استایل کوبنده اش” توانسته بود از قائله عقب نماند .

موزیک منو نترسون که با تبلیغات گسترده ای رو به رو بود، نتوانست درصد بالایی از شنونده های حرفه ای را راضی نگاه دارد . موزیک با

یک لگاتو نویسی شروع شد که تقریبا خوب بود اما می توانست خیلی بهتر و غنی تر باشد .

درام ست استفاده شده در این قطعه بسیار ضعیف و بی کیفیت بود و احساس می شد انگار نوجوانی در دهه ی هشتاد آن را ساخته ،

تا یک تنظیم کننده ای که به اصطلاح با رپرهای حرفه ای کار می کنند . صدای سینتی سایزری که در موزیک انتخاب شده بود هم بی

کیفیت بود و حتی جمله های ملودیکی که برای آن نوشته شده بود ضعف های زیادی داشت . شاید آهنگساز در نظر داشته است اثری

تولید کند که بو و فضای کارهای قدیمی را بدهد! اما بی کیفیت ساختن با ساخت فضای قدیمی تفاوت دارد .

حیف!!! این مدل فیت ها که باعث خوشحالی مخاطب می شوند باید در تولیدشان هوشمندانه تر عمل کرد.

وکال با دو میکروفون مختلف ضبط شده است . زمانی که این اتفاق می افتد علاوه بر اینکه باید حواسمان به این باشد که دیوایس های

صدابرداری تا حد ممکن نزدیک به هم باشند، باید در انتخاب کسی که قرار است ترک را میکس کند نیز دقت کنیم.

چندین اشتباه مهلک در میکس این موزیک وجود دارد که به چند مورد اشاره میکنم:

در وکال عرفان brightness بیشتری نسبت به صدای حصین وجود دارد، میکس من می توانست با اکلایز مناسب یا استفاده از یک پلاگین

افزایش brightness ، تا حدی وکال ها را به هم نزدیک کند و در نتیجه شاهد تفاوت فاحشی که در پی پاسکاری وکال ها اتفاق می افتد

نباشیم!

بهتر بود وکال ها یا با یک کمپرسور و میکروفون ضبط می شدند یا اینکه حداقل از هیچ کمپرسور فاحشی در هنگام ضبط استفاده نمی

شد و میکس من هر دو وکال را خودش به صورت نرم افزاری میکس میکرد تا وکال ها مانند الان چاق و لاغر نباشند!

یک اتفاق بد دیگر این است که در قسمت کورس، صدای حصین به طرز وحشت ناکی به سمت چپ pan شده و چنین کاری در قسمت

کورس واقعا باعث به وجود آمدن خطا می شود! میکس من می تواند با یک اشتباه کوچک در قسمت میکس باعث شود تا ما به این

نتیجه برسیم که به علم صدا به طور کامل اشراف ندارد !!! Panning کورس برای صدای حصین به شدت بد است و ایراد دارد و وزن بین

باندها را برهم زده و نمی شود از این ایراد گذشت.

در آهنگسازی از سمپل هایی استفاده شده است که اصلا میکس خوبی ندارند و در نتیجه صدای خوبی نمی دهند . این امر را نمی

شود با جمله هایی مثل : “میخواستم صدای وینتیج ایجاد کنم” توجیه کرد.

میکس لاین های موزیک اصلا خوب نیست و فضای منسجمی را ارائه نمی دهد .

با توجه به نکته هایی که گفتم لازم نمی دانم بیشتر در مورد میکس صحبتی کنم و همینطور نمی شود با این وضعیت در میکس، از

مسترینگ انتظار خاصی داشت.

من به عنوان کسی که خودش می خواند، چنین فیت هایی را ارزشمند می دانم؛ لطفا در انتخاب عوامل تولید برای این همکاری ها

بیشتر دقت کنید .

ایده ی خوبی که اجرای خوبی نداشته باشد, چقدر ممکن است به یک اثر ضعیف تبدیل شود ؟

این سوالی است که کاور آهنگ جدید حصین و عرفان می تواند به آن پاسخی قاطع دهد. در کاور , طراح سعی کرده است از المان هایی

استفاده کند که در آهنگ به آنها اشاره شده و سعی کرده فضایی را بسازد که آهنگ در آن فضا اتفاق می افتد. به جز دو قسمت بالایی

کاور که عکس دابل اکسپوژر شده عرفان و حصین روی بخشی از تکست کارشان هست , بقیه کار نشان دهنده حضور عرفان و حصین در

ماشین درحال حرکت به سمت پلیس ( یا تعقیب شدن توسط پلیس , چیزی که در کادر پایینی مشاهده می شود و نور ماشین پلیس در

آینه هست ) و کادر قرمزی که دور کار را فرا گرفته تا این تکه های پازل ساخته شده، در کنار هم شکل مطلوبی بگیرند . اولین موردی که

شاید بشود درباره اجرای کار به آن ایراد گرفت همین دابل اکسپوژر تصویر عرفان و حصین هست که با مشاهده صفحه شخصی طراح در

اینستاگرام, به این نتیجه می توان رسید که این سبک از طراحی , سبک مورد علاقه طراح می باشد . مورد بعدی میکس ضعیف چهره

عرفان در خودرو , کنار حصین هست . چهره بطوری میکس شده است که به سختی شبیه عرفان شده و انگار صورت خارج از شیشه

جلو قرار گرفته است .

نشان دادن آینه ماشین با نور ماشین پلیس در کادر بزرگ هم شاید اشتباه آخر باشد. بهترین تصویر این پازل , شاید همان تصویر دو رپر در

داخل ماشین کنار هم باشد که اگر کمی دقت و حوصله بیشتری خرج میشد می توانست به تنهایی شاکله کلی کاور را تشکیل دهد و

نیازی به موارد دیگر نبود . کاور حالتی را در ذهن تداعی می کند که انگار صرفا یک تصویر معرفی برای یک موزیک ویدئو است و ما داریم

برش هایی از آن را می بینیم . رنگ بندی ها که سعی شده تم قرمز بیشتر در آنها استفاده شود , می توانست یکدست تر باشد .

و مورد آخر تایتل بندی اثر که به بدترین شکل اجرا شده است. فونت کشیده و با فاصله کم بین حروف برای اسم اثر و فونت های ساده و

بزرگ با جایگیری عجیب و بدون هارمونی برای خواننده ها , این حس را منتقل می کند که طراحی تصویر کاور توسط شخصی تقریبا حرفه

ای انجام شده اما تایتل بندی را به یک اماتور سپرده اند .

در کل ، این طراحی دارای ایراداتی است که برای اثری در این سطح عجیب و غیر قابل چشم پوشیست .

اولین حاشیه بزرگی که این اثر داشت ، بازخورد یکی از بیت های تکست عرفان در ورس سوم در فضای مجازی بود که می گفت ” باز

میخواد مجوز از ننه قمر / خا*ه مال باز تو عکسه دم حرم ” .

با اینکه خود حصین و عرفان در مورد این حاشیه جواب هایی به مخاطبین دادند و مستقیم و غیرمستقیم گفتند که هدفشان چیز دیگری

بوده است و مخاطبین یا رسانه ها به فکر تخریب دیگران هستند ، ولی باز هم نمی توان حرفشان را کامل قبول کرد! چرا که هر رپری که

دست به قلم می شود و متنی می نویسد و آنرا بارها تمرین و ضبط می کند و به تمام جنبه های نوشته خود دقت می کند؛ آن هم

عرفانی که معروف است ، اثری که اهمیت بالایی دارد و مخاطب برروی تک تک کلماتش دقت می کند ( همانطور که در تمام سال های

فعالیت خود عرفان به این موضوع رسیده است ) و مطمئنا هنگام نوشتن این قسمت پیش خود سبک سنگین کرده است که این کلمات

چه بازتابی خواهند داشت. اگر پیش خود گفته باشد که ” نه کسی توجه نمی کند و مسئله مهمی نیست که این را بگویم “، که

همانطور که می بینیم کاملا در اشتباه بوده ؛ اگر هم به این نتیجه رسیده باشد که بله “احتمال اینکه این حرفم مسئله ساز شود،

هست ولی باز هم ویرایشی در متن انجام نمی دهم” ، پس نمی تواند به راحتی آن را انکار کند و بگوید به هیچ عنوان هدف این نبوده

است . به احتمال زیاد این کار از روی عمد انجام شده که البته به هیچ وجه قضاوت صددرصد نمی کنیم .

حاشیه بزرگ تر بعدی این بود که مدت کوتاهی بعد از انتشار اثر ، موزیکی از شخصی به نام “علی ساشا” به نام “گاز بده مرد” منتشر

شد که 15 سال پیش منتشر شده بود .پیج ها و کانال های زیادی در این مورد نظردهی کردند و هرکدام هم طرف یکی را گرفتند .

بخشی می گویند این اتفاق افتاده و حصین این به اصطلاح دزدی را انجام داده و بخشی می گویند خیر ، تمام این ها دسیسه ای بوده

برای تخریب حصین و آهنگ ” گاز بده مرد ” بعد از انتظار ترک عرفان و حصین منتشر شده است . هر دو مدعی سندهایی دارند که

گفتنشان در اینجا وقت بسیاری میگیرد ولی چندین نکته حائز اهمیت است .

اول اینکه گفته شد فایلی که در سایت 4sharedسال 2008 آپلود شده ( و در جزئیات ترک خورده سال 2003 فایل ساخته شده ) تغییر

کرده و محتوای آن با فایل جدید جابجا شده است ! عملا و اصولا این کار نشدنی است . در این سایت آپلود ، قابلیت آن وجود دارد که

فایل مورد نظر را آپدیت کرد و فایل دیگری جایگزین آن کرد ولی بعد از اینکه فایل جدید آپلود شد ، تاریخ آپلود فایل نیز تغییر می کند. پس

اگر فایل قدیمی با فایل جدید آپدیت شده باشد باید تاریخ آن نیز تغییر کند ( با ساخت یک یوزر در این سایت شما هم می توانید به این

نتیجه برسید ) .

مورد بعدی این است که حصین در این چند سال اخیر کم حاشیه نداشته است . چه در موزیک هایی که برای آثارش ساخته شده چه در

فلوها و استایل هایی که در آثارش شبیه به آثار دیگران بوده است .

نکته مهم بعدی این است که ترک ” گاز بده مرد” برای اثری که 15 سال پیش یعنی سال 81 تولید شده ، به عنوان اثری قوی شناخته

می شود و این سوال پیش می آید که چرا آن شخص کار خود را ادامه نداده است . اگر یک حساب سرانگشتی بکنیم در حال حاضر این

شخص باید حداقل 30 سال داشته باشد . متناسب به موزیک بلندی که در آن زمان تولید شده و با فرم و محتوا و بیت خوبی که دارد ، در

سال 81 سن ساشا حداقل باید 16 17 می بوده .

با تمام تفاسیر نمی شود نظری قطعی داد ، چرا که خود ساشا هم مستقیما جلو نیامده و حرفی نزده است و در سال های پیش حرفی

از به اصطلاح اسکی کردن حصین و استفاده از متن او نزده است که همین مسئله نیز شک برانگیز است . در کل ما وظیفه انسانی خود

می دانیم که به این راحتی ها کسی را با قطعیت قضاوت نکنیم و خیلی هم به حواشی دامن نزنیم .